پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

مصریان مذهبی‌ترین قوم دنیا بوده‌اند، چون تنها چیزی که برای آن‌ها مهم بوده است "جهان پس از مرگ" بوده است و جهان دوران زندگی، صرفا یک دوران گذرا بود که انسان‌ها خودشان را آماده می‌کردند تا به آن جهان سفر کنند. این آمادگی با جمع‌آوری وسایل هرچه تمام‌تر صورت می‌گرفت، تا آن‌ها را با خود به گور و مقبره‌ها ببرند. آن‌ها می‌خواستند تا زندگی ابدی و دوران خوش زندگی خود را آن‌جا آغاز کنند. مصریان باستان ایده دقیق خود را از آنچه روح انسان ساخته شده است، داشتند. طبق ایمان آن‌ها، روح به ۹ قسمت تقسیم شد: چت، با، رن، شات، ایب، آه، ساهو و سچم. هشت قسمت نامیرای روح بودند که وارد زندگی پس از مرگ می‌شدند. نهمین قسمت، بدن فیزیکی (مادی) بود که در واقعیت مادی و دنیوی باقی می‌ماند.

محمدرضا تاجیک در یادداشتی نوشت: باید به طراحی سیستم نظارتی-کنترلی اندیشید که قادر باشد چشم خود را درون‌فکنی کند و در درون تک‌تک مسئولین جاسازی نماید و به جزیی از نفس آنان بدل گردد، تا آنان را همواره بر این احساس نماید که در «خانه‌ای شیشه‌ای» زندگی می‌کنند

نیاز به رابطه مستقیم میان بازیگر و تماشاچی، نیاز به حد بالایی از آزادی برای به اجرا درآمدن و درآوردن « کُنش نمایشی»، تاثیر‌گذاری بی‌اندازه عمیق و سهمگین تئاتر و شرایطی از آزادی که برای خلاقیت نمایشی ضروری هستند، سبب شده است که نتوان با رشد تئاتر جز در شرایط رشد آزادی، روبرو شد.